Door recycling kunnen waardevolle metalen ontstaan, zoals platina, palladium en rhodium. Tijdens het vermalen wordt het keramische substraat afgebroken tot kleine deeltjes, waardoor de daaraan hechtende edelmetalen gemakkelijker beschikbaar worden voor latere raffinageprocessen.
Het vermalen van de honingraatlichamen van de katalysator is een cruciale stap bij het recyclen van de katalysator. Via een stapsgewijs proces – van grove verkleining tot fijnmalen en optionele cryogene processen – wordt het keramische substraat omgezet in een fijn poeder. Dit vergemakkelijkt de daaropvolgende chemische extractie van de edelmetalen en draagt zo bij aan een duurzaam recyclingproces.
Door mechanisch vermalen wordt het keramische substraat in kleine deeltjes gebroken, waardoor de daaraan hechtende edelmetalen gemakkelijker beschikbaar zijn voor daaropvolgende raffinageprocessen (bijvoorbeeld hydrometallurgische of pyrometallurgische verwerking).
In sommige gevallen wordt het vermalen uitgevoerd onder cryogene omstandigheden (bijvoorbeeld met behulp van vloeibare stikstof). Hierdoor wordt de verhitting van het materiaal verminderd, wat zou kunnen leiden tot ongewenste veranderingen in de fysieke eigenschappen en klontering.
Deze drie metalen uit de platinagroep zijn de hoofdbestanddelen van de monoliet en vormen, afhankelijk van het type katalysator, 1–10 gram edelmetaal per katalysator.
Speciale katalysatoren bevatten soms ook iridium, ruthenium, osmium of rhenium, die indien nodig ook kunnen worden teruggewonnen.
De stalen buitenmantel wordt apart omgesmolten en gerecycled als schrootstaal.
De keramische honingraatstructuur kan in sommige processen worden vermalen en gebruikt als vulstof of bindmiddel in keramische producten.
